Legenda o Piekielnej Dolinie
(1990)
Jerzy Czajka
"Zamek Chojnik."
W 1241 r. po przegranej bitwie legnickiej Tatarzy cofając się napadają na Chojnik. Zamku broni rycerz Baltazar Szafranek wraz z drużyną oraz
szukającą schronienia miejscową ludnością.
Wydawało się, że drewniane umocnienia szybko ulegną chmarze oblegających, jednak pod gradem kamieni, smoły i wrzątku, jakimi raczyli
obrońcy napastników, Tatarzy zostawiając pod murami stosy poległych zrezygnowali z oblężenia. Padłych żolnierzy wroga zrzucano
z południowej ściany urwiska w przepaśc, którą Szafranek uznał za najdogodniejsze miejsce dla pochówku niewiernych, zwąc ją piekielną...
Podobno jeszcze przez wiele wieków dochodziły z doliny odgłosy bitwy, jęki rannych oraz rżenie i kwik ginących koni.
W późniejszych latach znajdowano tam liczne podkowy tatarskich kucyków.
Nazwa Piekielna Dolina utrzymała się do dnia dzisiejszego.
Aktualizacja: 2008-04-27